28. ពួកគេសំលៀងមុខព្រួញរបស់ខ្លួនជានិច្ចធ្នូរបស់គេនៅត្រៀមជាស្រេចក្រចកជើងសេះរបស់គេដូចថ្មភ្លឺរលើបកង់រទេះរបស់គេប្រៀបដូចជាខ្យល់កួច។
29. សម្រែករបស់គេប្រៀបបាននឹងសម្រែកសត្វសិង្ហគេគ្រហឹមដូចជាកូនសិង្ហគ្រហឹមចាប់រំពានាំយកទៅ គ្មាននរណាអាចមករំដោះឲ្យរួចបានឡើយ។
30. ក៏ប៉ុន្តែ នៅគ្រានោះនឹងមានឮសន្ធឹកដូចស្នូរសមុទ្របក់បោកមកលើប្រជាជាតិនេះ។ពេលក្រឡេកមើលស្រុកនោះគេឃើញមានសុទ្ធតែភាពងងឹត និងការឈឺចាប់ហើយនឹងមានពពកយ៉ាងក្រាស់មកបាំងពន្លឺថ្ងៃឲ្យប្រែទៅជាងងឹតវិញ។