7. លោកបានសង់អាសនៈមួយនៅទីនោះ ហើយដាក់ឈ្មោះកន្លែងនោះថា “ព្រះនៃបេតអែល” ព្រោះនៅកន្លែងនោះហើយដែលព្រះជាម្ចាស់បានយាងមកឲ្យលោកឃើញ នៅពេលលោករត់គេចចេញពីបងរបស់លោក។
8. នៅគ្រានោះ លោកស្រីដេបូរ៉ា ដែលត្រូវជាមេដោះរបស់លោកស្រីរេបិកា បានទទួលមរណភាព ហើយគេបញ្ចុះសពគាត់នៅជើងភ្នំបេតអែលនោះ ក្រោមដើមជ្រៃមួយ ដែលគេហៅថា “ដើមជ្រៃទឹកភ្នែក”។
9. ក្រោយពេលដែលលោកយ៉ាកុបត្រឡប់មកពីស្រុកប៉ាដាន់-អើរ៉ាមវិញ ព្រះជាម្ចាស់បានយាងមកឲ្យលោកឃើញសាជាថ្មី ហើយព្រះអង្គប្រទានពរលោក។
10. ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖«អ្នកឈ្មោះយ៉ាកុបតែគេនឹងលែងហៅអ្នកថាយ៉ាកុបទៀតហើយគឺអ្នកនឹងមានឈ្មោះថាអ៊ីស្រាអែលវិញ»។ដូច្នេះ ព្រះអង្គក៏ដាក់ឈ្មោះលោកថាអ៊ីស្រាអែល។
11. ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖«យើងជាព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតចូរអ្នកបង្កើតកូនចៅឲ្យបានចំនួនកើនឡើងជាច្រើន។ប្រជាជាតិមួយ និងប្រជាជាតិជាច្រើនទៀតនឹងកើតចេញពីអ្នកហើយក៏នឹងមានស្ដេចជាច្រើនអង្គកើតចេញពីពូជពង្សរបស់អ្នកដែរ។
12. រីឯស្រុកដែលយើងបានប្រគល់ឲ្យអប្រាហាំ និងអ៊ីសាកនោះយើងក៏នឹងប្រគល់ឲ្យអ្នក និងពូជពង្សអ្នកដែលកើតមកតាមក្រោយដែរ»។
13. បន្ទាប់មក ព្រះជាម្ចាស់យាងចាកចេញពីកន្លែង ដែលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលជាមួយលោកយ៉ាកុបនោះ ឡើងទៅវិញ។
14. លោកយ៉ាកុបបានបញ្ឈរថ្មមួយជាស្តូប នៅត្រង់កន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកលោក ហើយលោកក៏បានច្រួចស្រាទំពាំងបាយជូរ និងចាក់ប្រេងពីលើថ្មនោះទុកជាទីសក្ការៈ។
15. លោកយ៉ាកុបបានដាក់ឈ្មោះកន្លែង ដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកលោកនោះថា «បេតអែល»។
16. លោកយ៉ាកុបបាននាំក្រុមគ្រួសាររបស់លោកចាកចេញពីបេតអែល។ មុនទៅដល់ភូមិអេប្រាតា លោកស្រីរ៉ាជែលបានសម្រាលកូនយ៉ាងសែនលំបាក
17. ពេលគាត់កំពុងតែសម្រាលកូនយ៉ាងឈឺចុកចាប់នោះ ឆ្មបជម្រាបគាត់ថា៖ «កុំភ័យខ្លាចអី លោកស្រីមានកូនប្រុសមួយទៀត!»។