24. ខ្ញុំមិនដែលផ្ញើជីវិតលើមាសហើយយកមាសសុទ្ធធ្វើជាទីពឹងទេ។
25. ខ្ញុំក៏គ្មានអំនួត ព្រោះតែទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភដែលខ្ញុំរកបាននោះដែរ។
26. ពេលសម្លឹងមើលទៅព្រះអាទិត្យដែលបញ្ចេញរស្មីចិញ្ចែងចិញ្ចាចហើយមើលទៅព្រះច័ន្ទជះពន្លឺរស្មីយ៉ាងស្រទន់
27. ខ្ញុំមិនដែលមានគំនិតលួចលាក់ ចង់គោរពថ្វាយបង្គំព្រះអាទិត្យ និងព្រះច័ន្ទឡើយ។
28. ធ្វើដូច្នេះជាកំហុសដែលត្រូវតែទទួលទោសព្រោះខ្ញុំដូចជាបានបោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់។
29. ខ្ញុំមិនដែលសប្បាយចិត្តពេលឃើញសត្រូវខ្ញុំរងទុក្ខវេទនាហើយខ្ញុំក៏មិនដែលលោតកព្ឆោងពេលឃើញគេជួបអន្តរាយឡើយ។
30. ខ្ញុំមិនដែលបណ្ដោយខ្លួនឲ្យមានបាបព្រោះតែពាក្យសម្ដីគឺខ្ញុំមិនដែលដាក់បណ្ដាសាគេប្រាថ្នាឲ្យគេស្លាប់នោះឡើយ។
31. អស់អ្នកដែលរស់នៅក្នុងផ្ទះខ្ញុំតែងតែពោលថា ខ្ញុំឲ្យអាហារពួកគេបរិភោគឆ្អែតគ្រប់ៗគ្នា។
32. តាមពិត ខ្ញុំតែងតែបើកទ្វារផ្ទះរបស់ខ្ញុំទទួលអ្នកដំណើរទោះបីខ្ញុំមិនស្គាល់គេក្ដី ក៏ខ្ញុំមិនទុកឲ្យគេដេកនៅខាងក្រៅផ្ទះឡើយ។
33. ខ្ញុំមិនដែលលាក់អំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្ញុំដូចមនុស្សឯទៀតៗដែលបង្កប់កំហុសទុកនៅក្នុងចិត្ត។
34. ខ្ញុំមិនដែលខ្លាចបណ្ដាជនត្មះតិះដៀលខ្លាចគ្រួសារឯទៀតៗមាក់ងាយហើយខ្ញុំក៏មិនដែលសំងំនៅស្ងៀមមិនហ៊ានចេញពីផ្ទះដែរ។
35. ខ្ញុំចង់ឲ្យនរណាម្នាក់ព្រមស្ដាប់ខ្ញុំដ្បិតជាពាក្យចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ!សូមព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតឆ្លើយតបមកខ្ញុំផង!រីឯសេចក្ដីដែលបច្ចាមិត្តរបស់ខ្ញុំកត់ត្រាទុកដើម្បីចោទប្រកាន់ខ្ញុំ
36. ខ្ញុំសុខចិត្តទទួលយកដាក់នៅលើបន្ទុករបស់ខ្ញុំហើយពាក់នៅលើក្បាលខ្ញុំទុកដូចជាមកុដ។