26. គេនឹងលែងយកថ្មគ្រឹះដ៏មានតម្លៃឬថ្មសម្រាប់ធ្វើជាសសរចេញពីអ្នកទៀតឡើយដ្បិតអ្នកត្រូវវិនាសហិនហោចរហូតតទៅ- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
27. ចូរលើកទង់សញ្ញាវាយលុកស្រុកនេះ!ចូរផ្លុំស្នែងក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ!ចូរប្រមូលប្រជាជាតិនានាវាយលុកក្រុងនេះ!ចូរហៅនគរទាំងឡាយ គឺនគរអារ៉ារ៉ាតមិនី និងអ័សក្នាស មកច្បាំងនឹងក្រុងនេះ!ចូរតែងតាំងឲ្យមានអ្នកកេណ្ឌទ័ពចូរបញ្ជូនទ័ពសេះយ៉ាងច្រើនកុះករដូចកណ្ដូប!
28. ចូរប្រមូលប្រជាជាតិនានាវាយលុកក្រុងនេះដោយរួមជាមួយស្ដេចស្រុកមេឌីព្រមទាំងពួកចៅហ្វាយខេត្ត ទេសាភិបាលនិងនគរចំណុះទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកគេ។
29. ផែនដីកក្រើករំពើក និងញាប់ញ័រ នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់ប្រព្រឹត្តចំពោះក្រុងបាប៊ីឡូនតាមគម្រោងការរបស់ព្រះអង្គគឺធ្វើឲ្យក្រុងនេះក្លាយទៅជាទីស្មសានគ្មានមនុស្សរស់នៅ។
30. ពួកទាហានដ៏ពូកែរបស់ស្រុកបាប៊ីឡូនឈប់ច្បាំង ហើយសំងំនៅក្នុងបន្ទាយ។ពួកគេបាត់បង់សេចក្ដីក្លាហានធ្លាក់ខ្លួនខ្សោយដូចមនុស្សស្រី។ខ្មាំងសត្រូវដុតបំផ្លាញផ្ទះរបស់ពួកគេហើយកម្ទេចរនុកទ្វាររបស់ពួកគេចោលដែរ។
31. អ្នករត់នាំគ្នារត់បណ្ដាក់គ្នាអ្នកនាំសារក៏នាំដំណឹងតៗគ្នាដើម្បីទៅទូលស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូនថា:សត្រូវវាយយកបានទីក្រុងពីជាយម្ខាង ទៅជាយម្ខាងទៀត។
32. សត្រូវកាន់កាប់ផ្លូវទឹកទាំងឡាយព្រមទាំងដុតកម្ទេចបន្ទាយផងទាហានបាប៊ីឡូននាំគ្នាធ្លាក់ទឹកចិត្ត»។