7. បពិត្រព្រះអម្ចាស់!ព្រះអង្គបានលួងលោមទូលបង្គំហើយទូលបង្គំក៏យល់ព្រមតាមព្រះអង្គបានបង្ខំទូលបង្គំហើយព្រះអង្គក៏បានឈ្នះទូលបង្គំ។រៀងរាល់ថ្ងៃ ប្រជាជនទាំងអស់នាំគ្នាសើចចំអក និងប្រមាថមាក់ងាយទូលបង្គំ។
8. គ្រប់ពេលដែលទូលបង្គំនិយាយទូលបង្គំស្រែកប្រកាសតែអំពីការឃោរឃៅនិងមហន្តរាយ។ព្រោះតែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ពួកគេត្មះតិះដៀល និងសើចចំអកឲ្យទូលបង្គំ តាំងពីព្រលឹមទល់ព្រលប់។
9. ប្រសិនបើទូលបង្គំសម្រេចចិត្តថាឈប់នឹកនាពីព្រះបន្ទូលហើយលែងនិយាយក្នុងនាមព្រះអង្គទៀតនោះទូលបង្គំនឹងអន្ទះសានៅក្នុងខ្លួនដូចមានភ្លើងឆាបឆេះរហូតដល់ឆ្អឹងទូលបង្គំខំប្រឹងពន្លត់ភ្លើងនេះរហូតអស់កម្លាំងតែវាមិនព្រមរលត់ទេ។
10. ទូលបង្គំឮមហាជននិយាយមួលបង្កាច់ទូលបង្គំថា “អ្នកនេះដើរបំភ័យគេគ្រប់ទីកន្លែងចូរប្ដឹងគាត់! ចូរយើងនាំគ្នាទៅប្ដឹងគាត់!”។សូម្បីមិត្តសម្លាញ់ជិតដិតរបស់ទូលបង្គំក៏ចាំតែចាប់កំហុសទូលបង្គំដែរ។គេនិយាយគ្នាថា“បើយើងលួងលោមបញ្ឆោតគាត់យើងនឹងចាប់គាត់បានហើយយកគាត់មកធ្វើបាបសងសឹកតាមចិត្ត”។