16. រីឯប្រជាជនដែលបានស្ដាប់ពាក្យរបស់ព្យាការីទាំងនោះ ក៏ត្រូវស្លាប់ដោយសារទុរ្ភិក្ស និងសង្គ្រាមដែរ ហើយសាកសពរបស់គេ នឹងត្រូវបោះបង់ចោលនៅតាមដងផ្លូវនានាក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម ដ្បិតគ្មាននរណាកប់ខ្មោចពួកគេ ឬខ្មោចប្រពន្ធ និងខ្មោចកូនប្រុសស្រីរបស់គេឡើយ។ យើងនឹងដាក់ទោសពួកគេ តាមអំពើអាក្រក់ដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ត។
17. ចូរអ្នកប្រកាសពាក្យនេះថា:“ទឹកភ្នែករបស់យើងហូរទាំងយប់ទាំងថ្ងៃឥតស្រាកស្រាន្តឡើយ ដ្បិតនាងព្រហ្មចារីគឺក្រុងនៃប្រជាជនរបស់យើងត្រូវវិនាសអន្តរាយ និងត្រូវរបួសជាទម្ងន់។
18. ពេលចេញទៅស្រុកស្រែយើងឃើញសុទ្ធតែសាកសពដែលស្លាប់ដោយមុខដាវពេលចូលក្នុងទីក្រុងយើងឃើញសុទ្ធតែអ្នករងទុក្ខដោយទុរ្ភិក្ស។ព្យាការី និងបូជាចារ្យធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្រុកតែពុំយល់អ្វីឡើយ”»។
19. ឱព្រះអម្ចាស់អើយតើព្រះអង្គពិតជាបោះបង់ចោលយូដាឬ?តើព្រះអង្គស្អប់ក្រុងស៊ីយ៉ូនឬ?ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គវាយយើងខ្ញុំឲ្យរបួសមើលមិនជាដូច្នេះ?យើងខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានសុខតែគ្មានអ្វីល្អប្រសើរកើតឡើងសោះយើងខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានជាសះស្បើយតែយើងខ្ញុំបែរជាជួបភ័យអាសន្នទៅវិញ។
20. ឱព្រះអម្ចាស់អើយ យើងខ្ញុំសូមសារភាពថាយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ហើយដូនតារបស់យើងខ្ញុំក៏បានប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតដែរ។យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបទាស់នឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។
21. ដោយយល់ដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គសូមមេត្តាកុំបំបាក់មុខយើងខ្ញុំសូមកុំធ្វើឲ្យក្រុងយេរូសាឡឹមដែលជាបល្ល័ង្កដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះអង្គត្រូវអាម៉ាស់។សូមនឹកចាំពីសម្ពន្ធមេត្រីដែលព្រះអង្គបានចងជាមួយយើងខ្ញុំសូមកុំផ្ដាច់សម្ពន្ធមេត្រីនេះឡើយ។
22. ក្នុងចំណោមព្រះដ៏ឥតបានការរបស់ប្រជាជាតិទាំងឡាយគ្មានព្រះណាអាចធ្វើឲ្យភ្លៀងធ្លាក់បានទេ!សូម្បីតែមេឃផ្ទាល់ក៏មិនអាចបង្អុរភ្លៀងចុះមកបានដែរ។ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំអើយមានតែព្រះអង្គទេដែលអាចបង្អុរភ្លៀងបានយើងខ្ញុំសង្ឃឹមលើព្រះអង្គតែមួយប៉ុណ្ណោះត្បិតហេតុការណ៍ទាំងនេះកើតមកពីព្រះអង្គ។