6. ព្រះអង្គទុកឲ្យខ្ញុំរស់នៅក្នុងទីងងឹតដូចអស់អ្នកដែលស្លាប់តាំងពីយូរមកហើយ។
7. ព្រះអង្គចងខ្ញុំជាប់នឹងជញ្ជាំងដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំចេញរួចព្រះអង្គយកច្រវាក់ដ៏ធ្ងន់មកចងខ្ញុំ។
8. ខ្ញុំខំប្រឹងស្រែកអង្វរឲ្យគេជួយតែព្រះអង្គឃាត់ឃាំងគេមិនឲ្យឮពាក្យអង្វររបស់ខ្ញុំទេ។
9. ព្រះអង្គដាក់ផ្ទាំងថ្មរាំងផ្លូវខ្ញុំព្រះអង្គបានពង្វាងផ្លូវខ្ញុំ។
10. ព្រះអង្គប្រៀបដូចជាខ្លាឃ្មុំចាំស្ទាក់ផ្លូវខ្ញុំនិងដូចសិង្ហដែលពួនចាំប្រហារខ្ញុំ។
11. ព្រះអង្គដេញខ្ញុំចេញពីផ្លូវព្រះអង្គហែកសាច់ខ្ញុំព្រមទាំងធ្វើឲ្យខ្ញុំត្រូវអន្តរាយ។
12. ព្រះអង្គយឹតធ្នូហើយបាញ់ព្រួញតម្រង់មកខ្ញុំ។
13. ព្រះអង្គយកព្រួញទាំងអស់ពីបំពង់របស់ព្រះអង្គ បាញ់ទម្លុះរូបកាយខ្ញុំ។
14. ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំទាំងមូលសើចចំអកឲ្យខ្ញុំរៀងរាល់ថ្ងៃ ពួកគេច្រៀងឡកឡឺយដាក់ខ្ញុំ។
15. ព្រះអង្គឲ្យខ្ញុំបរិភោគបន្លែដ៏ជូរចត់ព្រះអង្គឲ្យខ្ញុំផឹកទឹកដែលមានជាតិពុល។
16. ព្រះអង្គឲ្យខ្ញុំខាំថ្មបាក់ធ្មេញព្រះអង្គធ្វើឲ្យខ្ញុំដួលផ្កាប់មុខនៅក្នុងផេះ។
17. ព្រះអង្គធ្វើឲ្យសេចក្ដីសុខឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្ញុំហើយខ្ញុំលែងដឹងថាអ្វីទៅជាសុភមង្គល។
18. ខ្ញុំក៏ពោលថា “ខ្ញុំលែងមានអ្វីជាទីពឹងហើយសូម្បីតែសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំលើព្រះអម្ចាស់ក៏លែងមានទៀតដែរ”។
19. ពេលខ្ញុំនឹកដល់ទុក្ខលំបាក និងភាពតែលតោលដែលខ្ញុំជួបប្រទះនោះចិត្តខ្ញុំឈឺចាប់ខ្លោចផ្សាក្រៃលែង។
20. ទោះបីខ្ញុំខំបំភ្លេចទុក្ខលំបាកនេះក្ដីក៏ខ្ញុំនៅតែនឹកឃើញជានិច្ច។
21. តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំចង់គិតដល់អ្វីៗដែលនាំខ្ញុំឲ្យមានសង្ឃឹមឡើងវិញ
22. គឺខ្ញុំនឹកដល់ព្រះហឫទ័យសប្បុរសរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលមិនចេះរលត់។ព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរចំពោះខ្ញុំ ឥតទីបញ្ចប់។
23. ព្រះអង្គតែងតែសម្តែងព្រះហឫទ័យសប្បុរសនិងព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរនេះសាជាថ្មីរៀងរាល់ព្រឹកព្រះហឫទ័យស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គមានទំហំធំពន់ពេកក្រៃ។