42. ព្រះអម្ចាស់អើយ យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបហើយបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គព្រះអង្គមិនអត់ទោសឲ្យយើងខ្ញុំទេ។
43. ព្រះអង្គតាមប្រហារជីវិតយើងខ្ញុំព្រះពិរោធបានបាំងព្រះអង្គមិនឲ្យត្រាប្រណីយើងខ្ញុំ។
44. ព្រះអង្គពួននៅក្នុងពពក*ដើម្បីកុំឲ្យពាក្យដែលយើងខ្ញុំទូលអង្វរឮទៅដល់ព្រះអង្គឡើយ។
45. ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំក្លាយទៅជាសំរាម ដែលគ្មាននរណារាប់រកក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងឡាយ។
46. ខ្មាំងសត្រូវទាំងប៉ុន្មានរបស់យើងខ្ញុំនាំគ្នាជេរប្រមាថយើងខ្ញុំ។
47. យើងខ្ញុំជួបប្រទះតែគ្រោះកាចការភ័យខ្លាច និងការវិនាសអន្តរាយ។
48. ទឹកភ្នែកខ្ញុំហូរដូចទឹកស្ទឹងព្រោះតែមហន្តរាយនៃប្រជាជនរបស់ខ្ញុំ។
49. ទឹកភ្នែកខ្ញុំហូរឥតឈប់ឈរនិងឥតស្រាកស្រាន្ត
50. រហូតទាល់តែព្រះអម្ចាស់ទតឃើញពីស្ថានបរមសុខ។
51. ចិត្តខ្ញុំសោកសៅអាណិតស្រីក្រមុំទាំងប៉ុន្មាននៅក្នុងក្រុងរបស់ខ្ញុំ។
52. អស់អ្នកដែលតាំងខ្លួនជាសត្រូវរបស់ខ្ញុំដោយឥតហេតុផលដេញតាមប្រហារខ្ញុំ ដូចតាមបាញ់សត្វស្លាប។
53. ពួកគេបោះខ្ញុំក្នុងអណ្ដូងរួចយកថ្មគ្របពីលើ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំថប់ដង្ហើម។
54. ពេលនោះ ទឹកលិចក្បាលខ្ញុំខ្ញុំពោលថា ខ្ញុំស្លាប់ហើយ!
55. ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំអង្វររកព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គពីបាតអណ្ដូងនោះមក។
56. ព្រះអង្គព្រះសណ្ដាប់ឮសំឡេងដែលទូលបង្គំស្រែកអង្វរថា:“សូមកុំបែរព្រះកាណ៌ចេញពីទូលបង្គំឡើយសូមស្ដាប់សម្រែកអង្វររបស់ទូលបង្គំសូមជួយទូលបង្គំផង!”។
57. នៅថ្ងៃដែលទូលបង្គំអង្វររកព្រះអង្គព្រះអង្គយាងចូលមកជិតទូលបង្គំព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា “កុំខ្លាចអ្វីឡើយ!”។
58. ព្រះអម្ចាស់អើយព្រះអង្គរកយុត្តិធម៌ឲ្យទូលបង្គំព្រះអង្គបានលោះជីវិតទូលបង្គំមកវិញ។
59. ព្រះអម្ចាស់អើយ ព្រះអង្គបានទតឃើញពួកគេសង្កត់សង្កិនទូលបង្គំសូមរកយុត្តិធម៌ឲ្យទូលបង្គំផង!