ទំនុក‌តម្កើង 22:3-17 Khmer Standard Version (KHSV)

3. ប៉ុន្តែ ព្រះ‌អង្គ​ជា​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​ដែល​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្កហើយ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​តែង​នាំ​គ្នាសរសើរ​តម្កើង​ព្រះ‌អង្គ។

4. បុព្វ​បុរស​របស់​យើង​ខ្ញុំ​តែងតែ​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​ព្រះ‌អង្គពួក​លោក​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​ព្រះ‌អង្គ​ជា‌និច្ចហើយ​ព្រះ‌អង្គ​ក៏​បាន​រំដោះ​ពួក​លោក។

5. ពួក​លោក​បាន​ស្រែក​អង្វរ​រក​ព្រះ‌អង្គពួក​លោក​ក៏​បាន​រួច​ពី​ខ្មាំង​សត្រូវដោយ​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​ព្រះ‌អង្គពួក​លោក​នឹង​មិន​ខក​ចិត្ត​សោះ​ឡើយ។

6. រីឯ​ទូលបង្គំ​វិញគេ​លែង​ចាត់​ទុក​ទូលបង្គំ​ថា​ជា​មនុស្ស​ទៀត​ហើយគឺ​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​ជន្លេនមនុស្ស‌ម្នា​នាំ​គ្នា​ជេរ​ប្រមាថហើយ​មាក់​ងាយ​ទូលបង្គំ។

7. អស់​អ្នក​ដែល​ឃើញ​ទូលបង្គំគេ​ចំអក​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​គ្រប់ៗ​គ្នាគេ​ពេប‌ជ្រាយ​ដាក់​ទូលបង្គំព្រម​ទាំង​គ្រវី​ក្បាល​ដាក់​ទូលបង្គំ​ផង។

8. គេ​ពោល​ថា “គាត់​ផ្ញើ​វាសនា​លើ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ហើយឲ្យ​ព្រះ‌អង្គ​រំដោះ​គាត់​ទៅបើ​ព្រះ‌អង្គ​ស្រឡាញ់​គាត់ឲ្យ​ព្រះ‌អង្គ​សង្គ្រោះ​គាត់​ទៅ!”។

9. ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយព្រះ‌អង្គ​បាន​យក​ទូលបង្គំ​ចេញ​ពី​ផ្ទៃ​ម្ដាយ​មកហើយ​ព្រះ‌អង្គ​បាន​ផ្ញើ​ទូលបង្គំទៅ​ឲ្យ​អ្នក​ម្ដាយ​បំបៅ។

10. កាល​ពី​ទូលបង្គំ​កើត​មកព្រះ‌អង្គ​បាន​ទទួល​ទូលបង្គំ​ធ្វើ​ជា​កូនព្រះ‌អង្គ​ជា​ព្រះ​របស់​ទូលបង្គំតាំង​តែ​ពី​មុន​ពេលដែល​ទូលបង្គំ​ស្គាល់​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ទៅ​ទៀត។

11. ពេល​នេះ ទូលបង្គំ​មាន​ភ័យ​អាសន្នគ្មាន​នរណា​ជួយ​ទូលបង្គំ​ទេសូម​កុំ​គង់​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ទូលបង្គំ​ឡើយ។

12. សត្រូវ​របស់​ទូលបង្គំ​ជា​ច្រើន​នាក់​ឡោម‌ព័ទ្ធទូលបង្គំ អ្នក​ទាំង​នោះ​ប្រៀប​បាន​ទៅ​នឹង​គោ​បាពួក​គេ​នៅ​ជុំ‌វិញ​ទូលបង្គំដូច​គោ​បា​មក​ពី​ស្រុក​បាសាន។

13. ពួក​គេ​បើក​មាត់​ប្រឆាំង​នឹង​ទូលបង្គំដូច​សត្វ​សិង្ហ​គ្រហឹម​បម្រុង​នឹង​ហែក​ស៊ី។

14. កម្លាំង​របស់​ទូលបង្គំ​កាន់​តែ​ខ្សោយ​ទៅៗប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ហូរ​មិន​ត្រឡប់​វិញ​ឡើយឆ្អឹង​ទូលបង្គំ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដាច់​ចេញ​ពី​គ្នាហើយ​ទឹក​ចិត្ត​ក្លាហាន​របស់​ទូលបង្គំរលាយ​បាត់​អស់​ទៅ​ដូច​ក្រមួន​ត្រូវ​ថ្ងៃ។

15. បំពង់​ក​របស់​ទូលបង្គំ​ស្ងួត​ដូច​ដី​បែក​ក្រហែងអណ្ដាត​ទូលបង្គំ​ស្អិត​ជាប់​នឹង​កន្លើតព្រះ‌អង្គ​បាន​ទុក​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ស្លាប់​ក្នុង​ធូលី​ដី។

16. មាន​ពួក​ឆ្កែ​ឡោម‌ព័ទ្ធ​ទូលបង្គំជន​ទុយ៌ស​មួយ​ហ្វូង​នាំ​គ្នា​ក្រវែល​ជុំ‌វិញ​ទូលបង្គំពួក​គេ​ចាក់​ទម្លុះ​ដៃ​ជើង​ទូលបង្គំ។

17. ទូលបង្គំ​អាច​រាប់​ឆ្អឹង​ជំនីរ​ទាំង​ប៉ុន្មានរបស់​ទូលបង្គំ​បានហើយ​សត្រូវ​របស់​ទូលបង្គំ​នាំ​គ្នាសម្លក់‌សម្លឹង​មើល​ទូលបង្គំ។

ទំនុក‌តម្កើង 22