22. Panjenengane kang lenggah ing dhampar ana ing sadhuwuring bunderan bumikang pendhudhuke kaya walang;iya Panjenengane iku kang mbeber langit kaya lawonlan masang iku kaya tarub kang dienggoni!
23. Iya Panjenengane iku kang ndadosake para panggedhe padha sirnasarta kang ndadosake para hakim ing donya tanpa guna!
24. Lagi bae padha ditandur,lagi bae padha disebar,lagi bae cangkokane padha metu oyode ana ing lemah,wus padha didamoni dening Panjenengane, satemah banjur padha garing,lan kabur dening prahara kaya damen.
25. Ingsun iki arep sira padhakake sapakang kaya-kaya dadi pepadhaningSun?Mangkono pangandikane Kang Mahasuci.
26. Mripatmu arahna marang ing langitlan delengen: sapa kang nitahakesakehing lintang ikutuwin ndhawuhi metu sakehing wadya-balanekalawan nimbali jenenge iku kabeh?Siji bae ora ana kang ora sowan,amarga Panjenengane iku Mahakwaos lan Maha-santosa.
27. Yagene kowe ngucap mangkono, he Yakub,sarta celathu mangkene, he Israel:“Uripku iki samar tumrap Sang Yehuwah,tuwin wewenangku ora digalih dening Allahku?”
28. Apa kowe ora sumurup,lan kowe apa ora krungu?Pangeran Yehuwah iku Gusti Allah kang langgengkang nitahake bumi wiwit poncot tekan poncot;Panjenengane ora sayah lan ora lesu,kawicaksanane ora kena jinajagan.