4. Wong banjur padha nglumpukake jarahan kayadene walang kang srakah kang mangan pakane;padha ngebyuk kaya panempuhing walang gegrombolan.
5. Pangeran Yehuwah iku dhuwur aluhur, awit akadhaton ing ngaluhur;Sion kagawe kebak kaadilan lan kabeneran.
6. Jaman tentrem bakal nekani kowe;kasugihan kang marakake slamet iku kawicaksanan lan kawruh;wedi-asih marang Sang Yehuwah,iku kang dadi raja branane Sion.
7. Delengen, wong-wong Ariel padha sesambat ana ing dedalan,para utusan kang ngupaya karukunan padha nangis kepati.
8. Lurung-lurung dadi sepituwin wong ora ana siji bae kang lumaku ing dalan.Prajanjian wus diselaki,para seksi wus padha katampik,tuwin manungsa ora digubres.
9. Nagara susah lan aclum;Libanon kisinan lan ambruk mati;Saron wus kaya ara-ara,Basan lan Karmel padha brindhil.
10. Saiki Ingsun bakal jumeneng -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --saiki Ingsun bakal gumregah jumeneng,saiki Ingsun bakal jumeneng jejeg!
11. Sira padha ngetengake suket aking,lan bakal manak damen;kanepsonira kaya geni kang mangsa sira dhewe.
12. Para bangsa bakal padha diobong dadi gampingtuwin bakal kaobong ing geni kaya rerungkudan eri kang dibabadi.
13. He para wong kang adoh, padha rungokna pawarta bab apa kang wus Suntindakake,he para wong kang cedhak, padha nyumurupana prakosaningSun!
14. Para wong dosa ing Sion padha kaget,para wong murtad padha kalimputan ing rasa geter.Iku padha ngucap: “Panunggalan kita sapa ta kang bisa betah manggon ing jero geni kang ngentek-ngentekake iki?Panunggalan kita sapa kang betah manggon ana ing jero pawon geni kang langgeng iki?”
15. Wong kang urip ing sajroning kabeneran,kang tembung-tembunge jujur,kang nampik kauntungan, wohing pameresan,kang ngipatake tangane supaya aja nampani besel,kang nutupi kupinge supaya aja krungu rancangan bab ngwutuhake getih,kang ngeremake mripate, supaya aja sumurup piala,