1. Amarga Pangeran Yehuwah bakal paring sih-kawelasan marang Yakub lan bakal milih Israel maneh lan bakal marengake padha dedunung ana ing tanahe, banjur wong bangsa liya bakal padha awor lan manunggal karo tedhake Rama Yakub.
2. Bangsa-bangsa liya bakal padha ngeterake Israel mulih menyang ing panggonane, turune Israel banjur bakal ndarbeni bangsa-bangsa iku kadadekake batur lanang lan batur wadon ana ing tanahe Pangeran Yehuwah. Kaya mangkono dadine bakal padha nawan wong-wong kang maune padha nawan sarta bakal ngwasani kang maune padha nindhes.
3. Ing dinane Sang Yehuwah mungkasi kasangsaranmu lan kabingunganmu sarta anggonmu padha nindakake pagawean kanthi peksan kang abot kang kudu padha koktindakake,
4. ing kono kowe bakal nglairake pamoyok tumrap ratu ing Babil lan celathu:“Wah, wus tumeka ing wekasane wong kang nindhes,wus tumeka ing wekasane wong kang ambek siya iku!
5. Pangeran yehuwah wus mutung gitike para wong duraka,tuwin gadane para wong kang ngereh,
6. kang nggebugi para bangsa kalawan nepsu,tanpa kendhat;kang ngidak-idak para bangsa kalawan bendutanpa leren.
7. Salumahing bumi wus ayem lan tentrem;wong-wong padha bungah-bungah lan surak-surak.
8. Uga wit beros lan wit eres ing Libanonpadha bungah marga kowe wus ambruk, pangucape:‘Wiwit titimangsa kowe ambruk gumlinting;ora ana wong maneh kang munggah negor aku kabeh!
9. Jagade wong mati kang ana ing ngisor kalawan gumeteranggone mapag tekamu;arwah-arwah padha kagugah marga saka kowe,yaiku sakehe tilas panggedhe ing bumi;sakehe tilas ratuning para bangsapadha diwungu saka ing dhampare.
10. Iku kabeh wiwit padha aruh-aruhlan ngucap marang kowe:‘Kowe iya wus dadi apes kaya aku kabeh,wus dadi padha kaya aku kabeh!
11. Kaluhuranmu wus kaudhunake marang ing jagade wong matikaro swarane slukatmu;kowe alemek singgat,lan akemul eset.’ ”
12. “Adhuh, kowe wus tiba saka ing langit,he lintang Panjer-Esuk, anake bangbang wetan,kowe wus kapecah lan tiba ing bumi,he, kowe kang ngalahake para bangsa!