8. Lah, Ingsun bakal ngirid para wong ikusaka ing tanah lor,lan bakal ngumpulake wong-wong iku saka ingponcoting bumi,panunggalane ana kang picak lan lumpuh,ana wonge wadon kang lagi ngandhegbareng karo kumpulane wong kang nglairake anak;baline mrene dadi pasamuwan kang gedhe.
9. Tekane wong-wong iku kambi nangis,Ingsun bakal nganthi wong-wong iku klawan paring panglipur;Ingsun bakal ngirid lakune menyang ing kali-kali, liwat ing dalan kang rata, ana ing kono ora bakal padha kesandhung;amarga Ingsun wus dadi ramane Israel,dene Efraim iku putraningSun pembayun.
10. He para bangsa, padha rungokna pangandikane Sang Yehuwah,iku undhangna ing tanah-tanah pesisir kang adoh,kandhakna: Panjenengane kang wus mbuyarake Israelkarsa ngempalake manehlan rumeksa kaya pangon marang pepanthaning wedhuse.
11. Amarga Sang Yehuwah wus ngluwari Yakub,wus nebus saka ing tangane wong kang luwih rosa.
12. Mulane bakal padha teka karo surak-surakana ing tenggere Sion,sarta polatane sumringah,marga saka kamirahane Sang Yehuwah,kang arupa gandum, anggur lan lenga,apadene cempe-cempe lan sapi-sapi;uripe bakal kaya taman kang kaoncoran banyu,sarta ora bakal katon nglayung maneh.
13. Ing wektu iku prawan-prawan padha seneng-senengjejogedan asukarenawong anom lan wong tuwa bakal padha sumyak-sumyak.Ingsun bakal nyantuni rudatine dadi kabungahan,nglipur lan mbungahake wong-wong ikusawise padha nandhang prihatin.
14. Ingsun bakal maregi nyawane para imam kalawan kaluberan,umatingSun bakal Sunwaregi kalawan kamirahaningSun.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
15. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Rongokna! Ing Rama keprungu swaraning tangis,tangis kang ngeres-eresi.Rakhel nangisi anak-anake,lumuh linipur jalaran saka anak-anake,amarga wus padha ora ana maneh.
16. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Ampeten anggonira nangis,lan ampeten dlewering luh saka ing mripatira,amarga tumrap kangelanira ana ganjarane,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,anak-anakira bakal mulihsaka ing nagaraning mungsuh.
17. Isih ana pangarep-arep tumrap ing besuk kanggo sira,anak-anakira bakal mulih menyang ing tlatahe dhewe,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
18. Ingsun wus miyarsa temenan panangise Efraim:Paduka sampun ngrangket kawula,saha kawula sampun nampeni pangrangket punika,kados pedhet ingkang boten linatih.Kawula mugi Paduka wangsulaken,supados kawula mratobat,amargi Paduka punika Sang Yehuwah,Gusti Allah kawula.
19. Sayektos, sareng kawula mratobat,kawula getun,sareng kawula ngretos menggah badan kawula piyambak,kawula ceblek-ceblek cethik kawula,minangka pratandhaning prihatos,kawula rumaos isin lan wirang,amargi kawula nandhang kanisthaning wekdal nem-neman kawula.
20. Apa Efraim iku dudu putraningSun kang kinasihutawa bocah klangenaningSun?Sabab samangsa Sunwelehake,Ingsun tansah kengetan marang dheweke,marga saka iku panggalihingSun trenyuh,ora kena ora Ingsun mesthi bakal paring piwelas.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
21. Sira ngadegna tugu-tugu ing ratan kanggo sira,lan masanga tandha-tandha dalan,waspadakna dalan gedhe kang temenan,yaiku dalan kang wus sira liwati!Balia, he para kenya Israel,balia menyang ing kutha-kuthanira kene!
22. He bocah wadon kang wangkot,isih pira suwene anggonira monga-mangu?Amarga Sang Yehuwah nitahake kang anyar ana ing bumi:wong wadon ngrangkul wong lanang.”
23. Pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel, mangkene: “Samangsa Ingsun wus mulihake kaanane para wong iku, wong bakal ngucapake tetembungan iki maneh ana ing tanah Yehuda lan ing kutha-kuthane:He papan panggonaning kabeneran,he gunung kang suci,Sang Yehuwah muga mberkahana sira!