2. Panjenengane ngirid aku mubeng-mubeng ndeleng balung-balung mau, lah pancen akeh banget, padha pating slebar ana ing lembah kono: padha garing mekingking.
3. Panjenengane tumuli ngandika marang aku: “He, anaking manungsa, balung-balung iki apa bisa diuripake maneh?” Aku munjuk: “Dhuh Pangeran Yehuwah, Paduka ingkang nguningani!”
4. Nuli aku dipangandikani: “Sira medhara wangsit tumrap balung-balung iki lan tuturana mangkene: He balung-balung kang garing, rungokna pangandikane Sang Yehuwah!