29. Para wong kang manggon ana ing nagara padha daksiya lan ngrerampas, nindhes wong sangsara lan mlarat, sarta memeres wong manca, dadi cengkah kalawan angger-angger.
30. Ingsun ngupadi ana ing satengahe wong-wong mau, sawijining wong kang sumedya ngedegake tembok utawa kang ngukuhi nagara iku ana ing ngarsaningSun, supaya aja nganti Sunsirnakake, nanging Ingsun ora manggih wong kang mangkono.
31. Mulane Ingsun banjur ngesokake bebenduningSun marang wong-wong mau, Sunsirnakake kalawan genining dukaningSun; kalakuane Suntampekake marang sirahe. Mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.”