20. He anakku, pepakone bapakmu estokna,lan aja ninggal piwulange ibumu.
21. Iku kabeh tansah kumanthila ana ing atimu,lan kalungna ing gulumu.
22. Samangsa kowe lumaku, kowe bakal dipimpin,lan samangsa kowe turu, ditunggu,yen kowe tangi, bakal diajak guneman.
23. Dene pepakon iku minangka damar, lan piwulang iku minangka pepadhang,sarta pameleh kang isi pamerdi iku dalaning urip,
24. bakal ngayomi kowe saka wong wadon tuna-susila,lan ilate wong wadon liya kang lunyu.
25. Aja kayungyun marang ayune ing sajroning atimu,aja nganti ketarik dening idepe.
26. Marga kanggone wong wadon tuna-susila,kang diprelokake iku anggone bisa oleh rejeki,nanging bojoning liyan mburu nyawa kang adi.
27. Apa bisa wong nggembol geni ana ing klambinelan ora kobong sandhangane?
28. Utawa apa iya wong mlaku ing sandhuwure mawa,kok ora gosong sikile?
29. Mangkono uga wong kang nyedhaki somahe pepadhane;ora ana wong siji-sijia kang nggepok wong wadon iku,kok luput ing paukuman.
30. Maling apa ora bakal diremehake, yen anggone maling ikumung marga arep nuruti pepenginane, marga saka keluwen?
31. Sarta manawa kecekel, kudu nglironi tikel pitu,apa saisining omahe ditombokake.
32. Sing sapa laku jina iku tanpa budi,kang nindakake mangkono iku ngrusak awake dhewe.