Wulang Bebasan 31:10-28 Kitab Sutji (JAV)

10. Rabi kang cakep sapa kang bisa nemu?Dene ajine ngungkuli mutiara.

11. Atine kang lanang pracaya marang kang wadon iku,kang lanang ora tau kekurangan kauntungan.

12. Tansah gawe becik marang kang lanang, ora tau ditanduki ala,ing sajege uripe.

13. Ngupaya wulu wedhus gembel lan rami,lan seneng nggarap pagawean klawan tangane.

14. Kayadene prau-praune sudagar,nekakake rejekine saka ing papan kang adoh.

15. Anggone tangi isih peteng,banjur nyadhiyakake pangan kanggo wong saomahlan mbage-mbage gawean marang sakehe pembantune wadon.

16. Bisa tuku pategalan, kang dikarepake,pituwasing tangane kanggo wragad nanduri pakebonan anggur.

17. Bangkekane disabuki karosan,lengene dikuwatake.

18. Dheweke sumurup, manawa pametune nguntungake,yen bengi damare ora mati.

19. Tangane ditumpangake ing jantra,drijine nyekel onthelane.

20. Tangane diulungake marang wong kang katindhes,ngulurake tangane marang wong mlarat.

21. Ora nyumelangake wong saomah kabeh ing mangsa tibaning salju,marga wong saomah padha manganggo rangkep.

22. Gawe babut kanggo awake dhewe,pangganggone arupa lena alus lan kain wungu.

23. Kang lanang kondhang ana ing gapuraning kutha,samangsa lelungguhan karo para tuwa-tuwane nagara.

24. Kang wadon gawe sandhangan lena, banjur diedol,sarta masrahake sabuk marang para wong dagang.

25. Panganggone kekuwatan lan kaluhuran,tumrap dina buri mung gumuyu bae.

26. Anggone ngangapake cangkeme kalawan kawicaksanan,lan ilate kadunungan piwulang kang alus.

27. Tansah ngulat-ulatake samobah-mosiking brayate,lan ora tau mangan rejeki wohing tindak kesed.

28. Anak-anake padha tangi sarta ngarani biyunge rahayu,dalah bojone iya ngalembana marang kang wadon, pangucape:

Wulang Bebasan 31