Wulang Bebasan 17:5-11 Kitab Sutji (JAV)

5. Sing sapa nyampahi marang wong miskin iku ngala-ala marang Kang Nitahake,sarta kang bungah marga ana kacilakan iku mesthi bakal nampani paukuman.

6. Makuthaning para wong tuwa iku anak-putune,lan kang minangka kaurmatane anak-anak iku para leluhure.

7. Wong gemblung iku ora pantes nglairake tembung-tembung kang apik,mendahane maneh wong luhur ngucapake tembung cidra.

8. Atur-atur iku tumrape kang ngaturi kaya sesotya adi,menyanga ngendi bae parane, tansah oleh kauntungan.

9. Wong kang nasabi kaluputan iku ngupaya sih,nanging sing sapa ngudhal-udhal prakara iku misahake pamitran.

10. Srengen sapisan tumrap wong kang mawa budi, rumasuke luwih jerotinimbang karo wong goblog digitik rambah ping satus.

11. Wong duraka iku mung tansah golek piala,nanging kongkonan kang tanpa welas bakal nekani wong mau.

Wulang Bebasan 17