13. Sakehe gajih kang nutupi jeroan, gombyoking ati, ginjel loro pisan tekan gajihe, iku sira obonga ana ing misbyah.
14. Nanging daginge, lulange lan reregede iku kudu sira obong ana ing sajabane palereban, iku dadi kurban pangruwating dosa.
15. Sawuse mangkono sira njupuka wedhus lanang kang siji, Harun lan anak-anake padha numpangna tangane ing endhase wedhus mau,
16. wedhus mau banjur kasembeleha, getihe sira siramna ing saubenge misbyah.
17. Wedhuse katengkel-tengkela manut perang-perangane, jeroane lan sampile kakumbaha lan kaselehna ing dhuwure tengkelan-tengkelan mau, lan ing sadhuwure endhase.
18. Wedhus lanang iku kabeh banjur kaobonga ana ing misbyah, iku kurban obaran, pisungsung arum kang konjuk marang Pangeran Yehuwah, yaiku kurban geni kang kasaosake marang Pangeran Yehuwah.
19. Sawuse iku sira nuli njupuka wedhus lanang sijine, endhase ditumpangana tangane Harun dalah anak-anake.
20. Wedhuse banjur kasembeleha, lan getihe salong kaleletna sathithik ing godhohing kupinge Harun kang tengen, uga ing godhohing kupinge anak-anake Harun, ing jempole tangane tengen, lan jempole sikile tengen, dene getih liyane sira siramna ing saubenge misbyah.