35. Ingsun kang kagungan wewenang pepulih lan males,ing mangsane sikile nggloyori,awitdene wus cedhak dinaning karusakane,sarta enggal bakal nekani apa kang dadi pepesthene.
36. Awitdene Pangeran Yehuwah bakal paring kaadilan marang umate,lan bakal melasi marang para abdine,samangsa mirsani yen wus ora ana kekuwatanelan wus sirna kang jeneng abdi lan kang merdika.
37. Ing kono Panjenengane bakal ngandika: Ana ing ngendi allah-allahe-- gunung parang kang dadi pangungsene --,
38. kang padha mangan gajihing sesajene sembelehan,kang padha ngombe anggur kurban unjukan?Kareben iku padha tumandang mitulungi sira,supaya sira oleh pangayoman.
39. Saiki sira padha nitenana, yen Ingsun, iya Ingsun iki Panjenengane;ora ana Allah, kajaba Ingsun.Ingsun kang mateni, lan iya Ingsun kang nguripake,Ingsun kang ngremuk, lan iya Ingsun kang marasake;sarta ora ana kang bisa ngluwari saka ing astaningSun.
40. Lah Ingsun ngangkat astaningSun marang ing langit kalawan ngandika:Demi Ingsun agesang langgeng,
41. samangsa Ingsun ngasah pedhangingSun kang gilap,sarta astaningSun ngasta pangadilan,mesthi Ingsun bakal paring piwalesmarang kang padha nglawan marang Ingsun,sarta males marang para satruningSun.
42. Ingsun bakal ngendemi jemparingingSun kalawan getih,lan pedhangingSun bakal mangan daging;getihe wong-wong kang padha matisinuduk lan wong-wong kang padha katawan,saka sirahe pimpinane mungsuh kang rambute dawa.
43. He, para bangsa, padha surak-suraka marga saka umate,awitdene Panjenengane malesake getihe para abdine,sarta bakal ndhawahake piwales marang kang padha nglawan ing Panjenengane,sarta bakal nganakake pirukun tumrap tanahe umate.”
44. Nabi Musa tumuli rawuh bebarengan karo Sang Yusak bin Nun, lan nglairake sakehe tetembunganing kidung mau ing sapangrungune bangsa iku.
45. Sawuse Nabi Musa rampung anggone nglairake sakehe tetembungan mau marang wong Israel kabeh,
46. banjur mangandikani mangkene: “Kowe padha nggatekna apa kang wus dakpituturake marang kowe ing dina iki, supaya kokprentahake marang anak-anakmu, padha konen nglakoni kanthi temen-temen sakehe pangandikane angger-anggering Toret iki.
47. Awitdene iki dudu tembung kang tanpa isi tumrap ing kowe, nanging iku uripmu, lan srana pangandika iki bakal dawa umurmu ana ing tanah kang kokparani, bakal kokenggoni, kalawan nyabrang ing bengawan Yarden.”
48. Ing dina iku uga Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa, mangkene:
49. “Sira munggaha menyang ing pagunungan Abarim, menyang ing gunung Nebo kang ana ing tanah Moab ing penere Yerikho, banjur sira nyawanga tanah Kanaan kang bakal Sunparingake marang wong Israel dadi darbeke.
50. Sira bakal mati ana ing gunung kang sira unggahi iku, supaya sira kaklumpukake karo para leluhurira, padha kaya Harun kakangira kang iya wus kelakon mati ana ing gunung Hor, kaklumpukake karo para leluhure,
51. iku marga sira ngowahi kasetyanira marang Ingsun ana ing satengahe wong Israel ing sacedhake sumber Meriba ing Kadesy, ing pasamunan Zin, lan marga sira ora nucekake Ingsun ana ing satengahe wong Israel.