11. Sarupane manuk kang kalal iku kena kokpangan.
12. Nanging kang ora kena kokpangan, yaiku: manuk garudha, manuk beri lan manuk wulung sagara;
13. wulung abang, wulung ireng, dayah lan sapepadhane,
14. bangsa gagak sapepadhane;
15. manuk unta, manuk beluk, manuk camar lan bangsaning alap-alap sapepadhane,
16. manuk pungguk, manuk beluk gedhe, manuk beluk putih,
17. manuk walang kadhak, manuk rakham lan manuk salak,
18. manuk khasidah, bangsaning bango lan sapepadhane, manuk dukhifat lan bangsa lawa.
19. Sarupane kewan gumremet kang mawa elar iku iya padha karam tumrap ing kowe, aja dipangan.
20. Sarupane manuk kang kalal iku kena kokpangan.
21. Kowe aja mangan sadhengah bathang; iku kena kokwenehake marang wong bangsa liya kang ana ing panggonanmu supaya dipangan, utawa kena kokedol marang wong neneka; marga kowe iku bangsa suci kagem Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu.Cempe aja kokolah nganggo puwane embokne.”
22. “Sakehe pametune winih kang thukul ana ing pategalanmu saben taun ajeg pisungsungna saprasepuluh.
23. Ana ing panggonan kang bakal dipilih dening Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu kagem padalemaning asmane, ana ing ngarsane kono kowe mangana pisungsung prasepuluhane gandummu, anggurmu lan lengamu, apadene pembareping sapimu utawa wedhusmu, supaya kowe sinaua tansah wedi-asih marang Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu.