12. Kabeh sing padha marepat banjur padha meneng, tumuli padha ngrungokake critane Rasul Paulus lan Barnabas bab pratandha lan kaelokan kang ditindakake dening Gusti Allah lumantar rasul loro iku ana ing antarane bangsa-bangsa liya.
13. Bareng Rasul Paulus lan Barnabas wis rampung anggone cariyos, Sang Pinisepuh Yakobus banjur ngandika: “Para sadherek, sami kula aturi mirengaken atus kula:
14. Sadherek Simon mentas nyariyosaken, bilih wiwit-wiwitan mila Gusti Allah sampun ngatingalaken sih-rahmatipun, inggih punika anggenipun milih satunggaling bangsa saking antawisipun bangsa-bangsa sanes wau kagem asmanipun.
15. Bab punika cocog kaliyan pangandikanipun para nabi, ingkang kaseratan, wiraosipun:
16. Sawuse mangkono Ingsun bakal wangsulsarta mbangun maneh tarube Dawud kang wis rubuh,lan jugrugane bakal Sunbangun maneh sarta Sunsantosakake,
17. supaya wong-wong liyane kabeh padha ngupaya marang Pangeran,mangkono uga kabeh wong kang ora wanuh marang Gusti Allah,kang Ingsun sebut kagunganingSun.Mangkono pangandikane Pangeran, kang nindakake iku kabeh,
18. kang wus kauningan wiwit sakawit.