Kidung Pangadhuh 2:9-14 Kitab Sutji (JAV)

9. Gapurane padha ambles ing bumi,Pangeran Yehuwah ngrisak lan nugel-nugel slarake;rajane lan panggedhene padha dumunung ana ing antarane bangsa manca.Ora ana pitedah saka Sang Yehuwahdalah para nabine padha ora tampawahyu saka Panjenengane.

10. Para tuwa-tuwane putri Sion,padha nglosod ana ing lemah,padha nguwur-uwuri awu ing sirahelan manganggo bagor.Para prawan ing Yerusalem,padha tumungkul konjem ing bumi.

11. Mripatku nganti nggerong dening luh,remuk bubuk atiku,atiku ajur mumur,marga tumpese putrine bangsaku,dene bocah cilik lan bayipadha sumaput ana ing ara-araning kutha.

12. Padha takon marang biyunge:“Endi rotine lan anggure?”,nalika padha sumaput ana ing alun-alune kuthakaya wong kang gugur ana ing paprangan,sarta padha pegat nyawaana ing pangkone biyunge.

13. He, putri ing Yerusalem,aku bisa mratelakake apa marang kowe,lan kowe kena dakupamakake apa?He, putri kenya ing Sion,kowe kena dakupamakake apa, kanggo nglipur kowe,marga gempuranmu ambane kaya sagara,sapa kang bisa marasake kowe?

14. Para nabimu padha nyaritakake marang kowewahyu kang cidra lan kothong.Padha ora mratelakake kaluputanmusupaya kowe banjur waras maneh.Wangsit-wangsit kang goroh lan nasarakekang dikandhakake marang kowe.

Kidung Pangadhuh 2