1. “Manawa sesaosane arupa kurban slametan, mangka kang kasaosake iku arupa sapi, dadia lanang utawa wadon, iku kudu kang tanpa cacad kang disaosake ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah.
2. Wonge banjur numpangna tangane ing endhasing kurbane, sapi iku nuli disembeleha ana ing sangarepe lawanging Tarub Pasewakan, sarta getihe disiramna ing sakubenge misbyah dening para imam anake Harun.
3. Sawuse mangkono kurbane slametan iku salong dijupuka dadi kurban kang kasaosake marang Sang Yehuwah sarana digeneni, yaiku gajihe kang nasabi jeroan lan sakehe gajih kang tumempel ing jeroan,
4. karomaneh ginjele loro pisan sagajihe, kang ana ing lempeng lan ing gembelaning atine, dijupuka bareng karo ginjele mau.
5. Iku banjur diobonga ana ing misbyah dening para anake Harun, katumpangna ing kurban obaran kang lagi kaobong ing geni; iku dadi kurban genenan, kang gandane damel renaning Yehuwah.
6. Manawa kang kanggo kurban slametan konjuk marang Pangeran Yehuwah iku arupa wedhus, dadia lanang utawa wadon, iku kudu kang tanpa cacad.
7. Saupama wedhus gembel kang disaosake dadi kurban, iku diladekna marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah.