Jabur 140:3-7 Kitab Sutji (JAV)

3. ingkang sami ngrantam-ngrantam piawon ing salebeting manah,sarta sadinten-dinten nggosok-gosok supados perang!

4. Sami nglandhepaken ilatipun kados sawer,wisanipun sawer bedhudhak wonten ing lambenipun. (Selah)

5. Dhuh Yehuwah, kawula mugi Paduka jagi sampun ngantos dhumawah ing tanganipun tiyang duraka,sarta ing tanganipun tiyang ingkang ambek-siya tuwin sami ngangkah ndhawahaken kawula.

6. Tiyang kumingsun kalayan sesidheman sami masangi jiret kawula,tuwin masang tangsul-tangsul kadadosaken jaring,sami masangi kala kawula wonten ing sauruting margi.(Selah)

7. Unjukku marang Pangeran Yehuwah: “Paduka punika Allah kawula, dhuh Yehuwah,Paduka mugi karsaa nilingaken dhateng swantening pasambat kawula.”

Jabur 140