8. umuripun kacelakna,kalenggahanipun kaalapa dening tiyang sanes;
9. anakipun sami dadosa lola,tuwin semahipun dadosa randha.
10. Anak-anakipun kajengipun nglambrang boten kantenan lan ngemis,sarta katundhung saking jugruganing griyanipun.
11. Ingkang potang mbeslaha sabarang darbekipun,sarta tiyang sanes sami ngrayaha angsal-angsalaning ngrekaosipun;
12. sampun ngantos lestantun manggih sih piwelasipun tiyang,saha sampun ngantos wonten ingkang melasi dhateng anakipun ingkang sampun dados lola;
13. saturunipun sami tumpesa,tuwin namanipun kasirnakna ing turun candhakipun,
14. piawoning para leluhuripun kaengetana wonten ing ngarsaning Yehuwah,sarta dosaning biyungipun sampun ngantos kalebur,
15. kajengipun tansah kagalih dening Pangeran Yehuwah,supados pangenget-enget dhateng tiyang punika dipun bengkas saking bumi,
16. awitdene boten enget nindakaken katresnan,nanging ngoyak-oyak tiyang ingkang kesrakat sarta mlarattuwin ingkang pepes manahipun ngantos sami nemahi pejah.
17. Sarehning remen ngucapaken ipat-ipat,mila sami katamana ing ipat-ipatipun piyambak;sarehning boten remen dhateng berkah, mila mugi berkah inggih nebiha saking piyambakipun.
18. Ipat-ipat dipun angge kados rasukan,mila rumesepa ing badanipun kados toya,tuwin kados lisah ing balungipun,
19. inggih dadosa kados sandhangan ingkang dipun angge,sarta sabuk ingkang tansah dipun angge.