22. sarta kareben padha nyaosake kurban pamuji sokurtuwin nyaritakake pakaryane Gusti Allah kalawan surak-surak.
23. Ana wong kang nyabrangi segara kalawan prau,kang laku dagang ana ing samodra kang nglangut,
24. padha ndeleng pakaryaning Sang Yehuwahlan pandamele kang elok ana ing telenging segara.
25. Pangeran ngandika sarta ndhatengake prahara,kang ngumbulake ombak-ombake,
26. wonge padha mumbul tekan ing langit lan padha mudhun marang ing samodra gedhe,nyawane remuk marga saka kacilakan iku,
27. padha mumet lan sempoyongan kaya wong mendem,sarta entek akale.
28. Ing sajroning karubedane iku nuli padha sesambat marang Pangeran Yehuwah,banjur padha diluwari saka ing karubedane;
29. praharane kasireplan ombake segara padha anteng.
30. Wong-wong mau padha bungah, awit kaanane kabeh wus tentrem,sarta banjur dituntun menyang ing pelabuhan kang disenengi.
31. Wong iku kareben padha ngaturake panuwun marang Yehuwah, awit saka sih-susetyane,marga saka kaelokane marang para anaking manungsa.
32. Wong mau kareben padha ngluhurake Pangeran ana ing pasamuwaning umat iku,sarta memuji marang Panjenengane ana ing pakumpulane para pinituwa.
33. Kali-kali kadadekake segara wedhi,sarta tuking banyu didadekake lemah cengkar,
34. tanah subur didadekake bumi asin,kang mangkono iku awit saka pialane wong kang padha ngenggoni,
35. ara-ara samun kadadekake blumbang,tuwin tanah cengkar didadekake sumber,
36. wong kang keluwen banjur padha dinungake ana ing kono,nuli padha mbangun kutha kang dienggoni,