Jabur 102:5-16 Kitab Sutji (JAV)

5. Manah kawula pinupuh sarta alum kados rumput,ngantos kawul kasupen nedha roti kawula.

6. Margi saking pasambat kawula ingkang sorakawula ngantos kantun lunglit.

7. Kawula sampun kados peksi kontul wonten ing ara-ara samun,saha peksi beluk wonten ing jugrugan.

8. Kawula boten saged tilem lan sampun dados kados peksikepencil wonten ing payon.

9. Sadinten muput kawula dipun uman-uman dening para satru kawula,tiyang ingkang sami damel dolanan kawulasupaos kaliyan nyebut nama kawula.

10. Awit kawula nedha awu kadosdene roti,saha omben-omben kawula, kawula campuri luh.

11. Ingkang makaten punika margi saking deduka lan bebendu Paduka,kawula Paduka junjung lajeng Paduka simpar.

12. Dinten-dinten kawula kados ayang-ayangan sangsaya panjang,saha kawula piyambak alum kados rumput.

13. Nanging, dhuh Yehuwah, Paduka ingkang adhedhampar ing salaminipun,sarta asma Paduka tetep turun-tumurun.

14. Paduka piyambak badhe jumeneng paring piwelas dhateng Sion,amargi sampun dumugi titimangsanipun kaparingan sih,sampun dumugi ing wancinipun.

15. Awit para abdi Paduka sami remen dhateng sela-selanipun,sarta sami ngraos mesakaken dhateng reremukanipun.

16. Para bangsa banjur padha ering marang asmaning Pangeran Yehuwah,sarta sakehing para raja ing salumahing bumi marang kaluhurane,

Jabur 102