22. Nanging manawa aku kudu urip ana ing donya iku, iku tumraping aku ateges nyambut-gawe metokake woh. Dadi endi kang kudu dakpilih, aku ora bisa ngadhakake.
23. Aku kapetek dening rong prakara: Aku kapengin lunga lan nunggal karo Sang Kristus -- iku pancen luwih dening becik;
24. nanging urip ana ing donya iki isih luwih prelu marga saka kowe kabeh.
25. Lan ing sajroning kayakinan iki aku ngreti: aku isih bakal kasambungan umur lan urip bebarengan maneh karo kowe kabeh, supaya kowe padha sangsaya maju lan bungah-bungah ana ing sajroning pracaya,