15. Sanadyan aku bener, iya mangsa bisaa ngunjukake panjawab,malah aku kudu nyuwun sih-piwales marang Hakimku.
16. Saupama aku nyenyebut, mangka Panjenengane paring wangsulan,aku mesthi iya ora ngandel, yen Panjenengane karsa miyarsakake swaraku;
17. Panjenengane kang nempuh aku kalawan prahara,sarta kang ngakehake tatuku tanpa sabab,
18. kang ora marengake aku unjal ambekan,nanging kang malah maregi aku kalawan pait-getir.
19. Manawa bab karosan,Panjenengane iku kang kagungan.Manawa bab kaadilan,sapa kang bisa nggugat Panjenengane?
20. Sanadyan aku bener, cangkemku dhewe kang bakal ngluputake aku;sanadyan aku ora salah, Panjenengane kang bakal nyalahake aku.
21. Aku ora luput! Aku ora mreduli awakku,aku ora ngetung uripku.
22. Kabeh-kabeh iku padha bae, mulane pangucapku:Wong luput lan wong ora luput karo-karone padha tinumpes.
23. Manawa cemethine dumadakan memateni,Panjenengane banjur nggegujeng bubrahing nalare wong kang ora luput.
24. Bumi wus kapasrahake marang wong duraka,hakime jagad ditutupi raine;manawa dudu Gusti Allah kang nindakake iku, lah sapa ta?
25. Playune dina-dinaning umurku rikate ngungkuli utusan kilat,wus padha larud tanpa nyumurupi kabegjan,
26. pesating lakune kaya prau glagah,kaya abure manuk garudha kang nyamber memangsan.