Ayub 30:6-14 Kitab Sutji (JAV)

6. padha kepeksa manggon ing lembah-lembah kang nggegirisi,ing luweng-luwenging bumi lan ing sela-selaning gunung;

7. padha gereng-gereng ana ing satengahing gegrumbulan,pating gloso ana ing sangisoring lateng-lateng;

8. padha wong gemblung kang tanpa aji,kang wus digurak saka ing nagara.

9. Nanging aku saiki dadi uran-uran semonanlan pepoyokan tumrap wong-wong iku.

10. Aku dianggep njijiki, padha ngedohi akulan ora bisa ngampah anggone ngidoni raiku,

11. awit talining tarubku wis diuculi dening Gusti Allah sarta aku diesorakeapadene wong-wong padha tumindak tanpa rikuh-rikuh marang aku.

12. Ing satengenku muncul grombolan,kang mbanjur njegal sikilku,sarta masangi aku dalaning karusakan;

13. dalanku dibongkar-bongkar lan ngarah tibaku,ora ana kang ngalang-alangi tumindake.

14. Anggone nempuh kaya ngliwati lowahaning tembok kang amba;tekane gegrombolan gilir gumanti ana ing tengahing jugrugan.

Ayub 30