Ayub 30:25-31 Kitab Sutji (JAV)

25. Aku rak iya nangis marga saka anane wong kang karupekan?Atiku rak susah marga saka sumurup wong miskin?

26. Aku nganti-anti marang kang becik, nanging piala kang teka;aku ngarep-arep pepadhang, nanging pepeteng kang teka.

27. Batinku molak-malik tanpa leren,aku katempuh ing dina-dina kasangsaran.

28. Aku klambrangan kalawan sedhih, ora bisa lipur;aku ngadeg ing satengahing wong-wong kang padha nglumpuk kalawan sesambat njaluk tulung.

29. Aku wus dadi sadulure asu ajaglan kancane manuk unta.

30. Kulitku dadi ireng lan nglokop-nglokop saka ing awakku,balung-balungku dadi garing marga saka lara panas.

31. Clempungku ngunekake lagu tangisan,lan unining sulingku memper swaraning wong nangis.”

Ayub 30