Ayub 22:5-11 Kitab Sutji (JAV)

5. Rak marga saka gedhening pialamulan tanpa wilangan kaluputanmu?

6. Awit kalawan sawenang-wenang anggonmu nampani gadhen saka sadulur-sadulurmu,lan ngrampas sandhangane para wong miskin.

7. Wong kang ngelak ora kokwenehi ngombe,wong kang keluwen ora kokwenehi mangan,

8. nanging wong kang santosa iku kang nduweni bumi,lan wong kang luhur-luhur iku kang ngenggoni.

9. Randha-randha padha koktundhung nglenthunglan baune bocah-bocah lola padha kokremuk.

10. Mulane kowe kinalang-kalang ing kala,tuwin dadakan tinempuh ing pagiris.

11. Padhangmu dadi peteng satemah kowe ora bisa ndeleng,lan banjur kleleb ing banjir.

Ayub 22