Ayub 19:8-17 Kitab Sutji (JAV)

8. Dalanku dialing-alingi ing tembok, satemah aku ora bisa liwat,sarta lurung-lurungku didadekake peteng.

9. Kaluhuranku dening Panjenengane wus didhedheli,sarta makuthaku wus karampas saka ing sirahku.

10. Aku dibongkar babar pisan satemah aku sirna,tuwin pangarep-arepku dibedhol kayadene wit-witan.

11. Bebendune marang aku mulad-mulad,aku dianggep satrune.

12. Wadya-balane maju bebarengan,ngalang-alangi dalan nglawan marang aku,banjur ngepung tarubku.

13. Sadulurku padha diedohake saka ing aku,sarta kawanuhanku padha pangling babar pisan marang aku.

14. Sanak-sanakku padha ngedohtuwin mitraku padha lali marang aku.

15. Wong-wong kang tunggal saomah karo aku lan para rewang wadonpadha ngarani aku wong liya,sarta nganggep aku wong manca.

16. Rewangku dakundang, ora sumaur,ndadak kudu dirimuk kalawan tembung manis.

17. Bojoku ora betah mambu ababku,sarta ambuku bacin tumrap para sadulurku tunggal bapa biyung.

Ayub 19