Ayub 14:9-14 Kitab Sutji (JAV)

9. ewasemanten angger mambet toya,mesthi semi sarta medal pangipun ingkang dados taneman enggal.

10. Nanging manawi tiyang nemahi pejah sampun boten gadhah daya kakiyatan malih;manungsa manawi sampun pejah,tiyang wau lajeng wonten ing pundi?

11. Kadosdene toyanipun tlaga ingkang nguwabtuwin lepen ingkang asat saha pejah,

12. makaten ugi manungsa inggih ambruk, saha boten tangi malih,ngantos dumugi sirnanipun langit sami boten tangi utawi ginugah anggenipun tilem.

13. Iba begja kawula saupami Paduka karsa ngumpetaken kawula wonten ing teleng palimengan;manawi Paduka karsa ngaling-alingi kawula ngantos sasirepipun bebendu Padukasarta saupami Paduka karsa paring wangenan lajeng Paduka enget dhumateng kawula!

14. Manungsa manawi sampun pejah, punapa saged gesang malih?Manawi makaten kawula gadhah pangajeng-ajeng salaminipun kawula nglampahi kangelan,ngantos dumugi ing giliran kawula.

Ayub 14