12. Sanadyan isih bengi, Sang Nata uga nuli wungu lan ngandika marang para punggawane: “Sira padha dakpituturi, apa karepe wong Aram iku tumrap kita. Wong iku padha sumurup, manawa kita iki padha nandhang kaluwen, mulane padha metu saka ing pakuwone lan padha ndhelik ana ing teba kalawan mikir: Manawa wong Israel metu saka ing kutha, bakal padha dakcekel urip-uripan, aku nuli padha lumebu ing kutha.”
13. Salah sawijining punggawane munjuk: “Sumangga kita sami mendhet kapal gangsal saking kekantunanipun ingkang taksih wonten ing kitha punika; badhenipun rak sami kaliyan sakathahing tiyang Israel, ingkang sampun sami tiwas pejah punika! Punika kemawon sumangga kita lampahaken, lajeng sami ngyektosaken kawontenanipun.”
14. Sawuse mangkono banjur padha njupuk kreta loro sajarane; Sang Nata nuli dhawuh marang wong-wong mau supaya nglari parane wadya-bala Aram, pangandikane: “Padha mangkata, satitekna!”
15. Banjur padha nututi nganti tekan ing bengawan Yarden, lah saurute dalan iku katon kebak sandhangan lan piranti kang padha dibuwang dening wong Aram nalika padha gugup lumayu. Para utusan nuli bali lan munjuk bab iku marang Sang Prabu.