7. Apa aku kaluputan manawa aku ngasorake awakku dhewe kanggo ngluhurake kowe, marga aku martakake Injile Gusti Allah marang kowe tanpa pituwas?
8. Pasamuwan-pasamuwan liya wus dakrampog srana nampani pitulunge, supaya aku bisa ngladeni kowe!
9. Karomaneh nalika aku ana ing tengah-tengahmu nandhang kakurangan, aku ora gawe rubeding wong, awit apa kang kurang wus dicukupi dening para sadulur kang teka saka ing tanah Makedhonia. Ing samubarang prakara dakjaga aja nganti dadi gawemu, lan sateruse aku bakal mangkono.
10. Demi kaleresane Sang Kristus kang ana ing aku, dakantebake kandhaku manawa panggunggungku iku ora bakal kaalang-alangan dening wong ana ing tlatah-tlatah Akhaya.
11. Sababe apa ora? Apa marga aku wus ora tresna marang kowe? Gusti Allah kang nguningani.
12. Nanging apa kang daktindakake bakal dakterusake kanggo nyegah marang wong kang padha golek jalaran kanggo nuduhake, yen padha kaya aku sakanca ing sajroning prakara kang bisa diegung-egungake.
13. Awit wong-wong kang mangkono iku rasul-rasul palsu, wong kang padha tumindak cidra, kang rewa-rewa dadi rasule Sang Kristus.
14. Prakara iku ora nggumunake, sabab Iblis uga mindha-mindha dadi malaekating Pepadhang.