25. aku disapu ambal kaping telu, aku dibenturi watu apisan, kaping telu aku nunggang prau kerem, sadina sawengi aku kompal-kampul ana ing tengah sagara.
26. Lakuku kerep diancam ing bebaya banjir lan ing bebaya begal, bebaya saka wong Yahudi lan saka wong-wong kang dudu wong Yahudi, bebaya ana ing kutha, bebaya ana ing pasamunan, bebaya ana ing tengah sagara, lan bebaya saka kang padha mindha-mindha sadulur.
27. Aku kerep rekasa lan nyambut gawe abot; aku kerep melek; luwe lan ngelak, aku kerep pasa, katisen lan kawudan
28. lan ora susah nyebutake prakara liyane maneh, urusanku sadina-dina, yaiku ngopeni pasamuwan kabeh.
29. Yen ana wong rumangsa apes, apa aku ora rumangsa melu apes? Yen ana wong kesandhung, apa atiku ora remuk dening sedhih?
30. Manawa ana prelune aku kudu gumunggung, aku bakal gumunggung ing bab kaapesanku.
31. Gusti Allah Ramane Gusti Yesus, Gusti kita, kang pinuji nganti salawas-lawase, pirsa, manawa aku oar goroh.
32. Ana ing kutha Damsyik wali-nagarane Sang Prabu Aretas ndhawuhake njaga kuthane wong-wong Damsyik, karsane nyepeng aku.
33. Nanging aku kaudhunake nganggo kranjang metu ing cendhela, menyang sajabane baluwarti, temah aku oncat saka ing astane.