17. Ewadene sanadyan mangkono, rakyat isih saos kurban ana ing tengger-tengger pangurbanan, nanging mung marang Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe.
18. Anadene kekarene riwayate Sang Prabu Manasye, pandongane marang Gusti Allahe sarta tembung-tembunge para wong sidik kang padha munjuk marang Sang Prabu atas asmane Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe Israel, lah kabeh iku kamot ana ing riwayate para ratu ing Israel.
19. Pandongane lan kabule pandongane, sakehe dosane lan anggone ora setya, sakehing panggonan kang diedegi tengger-tengger pangurbanan, tugu-tugu brahala tuwin reca-reca tatahan, sadurunge panjenengane ngesorake sarira, lah kabeh iku padha katulisan ana ing riwayate para wong sidik.
20. Sawuse mangkono Sang Prabu Manasye banjur kepareng ngaso nunggil karo para leluhure lan disarekake ana ing kadhatone. Dene Pangeran Amon, kang putra, nuli jumeneng ratu, nggentosi panjenengane.