52. Sang Prabu Suleman tumuli ngandika: “Manawa tumindake ngetrepi kasatriyane, rambute saeler bae ora bakal ana kang runtuh ing bumi, nanging manawa kabukten nduwe kekarepan ala, mesthi dipateni.”
53. Sang Prabu Suleman banjur utusan methuk marang ing misbyah. Bareng Sang Pangeran sowan tumuli sujud lan nyembah ana ing ngarsane Sang Prabu Suleman; Sang Prabu nuli ngandika marang panjenengane: “Wis muliha.”