16. Ուրեմն պատժեմ զայն, ու արձակեմ»:
17. (Արդարեւ տօնին ատենը՝ հարկ էր որ մէկը արձակէր անոնց:)
18. Ամբողջ բազմութիւնը միասին աղաղակեց. «Վերցո՛ւր ասիկա, եւ Բարաբբա՛ն արձակէ մեզի»
19. (որ բանտը նետուած էր՝ քաղաքին մէջ եղած ապստամբութեան մը ու մարդասպանութեան համար):
20. Իսկ Պիղատոս՝ ուզելով Յիսուսը արձակել՝ դարձեալ խօսեցաւ անոնց:
21. Բայց անոնք կը գոչէին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»:
22. Ինք երրորդ անգամ ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է. ես մահուան արժանի ո՛չ մէկ պատճառ գտայ անոր վրայ. ուրեմն պատժեմ զայն եւ արձակեմ»:
23. Իսկ անոնք կը պնդէին բարձրաձայն աղաղակներով ու կը պահանջէին որ խաչուի. եւ անոնց ու քահանայապետներուն ձայները յաղթեցին:
24. Ուստի Պիղատոս վճռեց որ անոնց պահանջածը ըլլայ: