20. Agus d'ith siad uile a sá. Agus tógadh dhá chiseán déag a bhí lán de na ghrabhróga a fágadh mar fhuílleach.
21. Agus an méid a d'ith an bia bhí siad cúig mhíle fear ann gan na mná ná na páistí a chur san áireamh.
22. Thug sé ansin ar na deisceabail dul ar an mbád agus seoladh anonn go dtí an taobh eile, a fhad agus bheadh sé féin ag scaoileadh na sluaite.
23. Ansin nuair a bhí na sluaite scaoilte aige, chuaigh sé suas leis féin faoi na cnoic a dhéanamh urnaí. Nuair a tháinig an oíche ní raibh aige ach é féin,
24. ach faoin am seo bhí an bád mórán stáid amach ón talamh, agus é á choscairt ag na tonnta; mar bhí an ghaoth ina n‑éadan.
25. Agus tháinig sé chucu sa cheathrú faire den oíche, agus é ag siúl na farraige.
26. Ach nuair a chonaic na deisceabail ag siúl na farraige é, bhí an t‑uafás orthu, agus dúirt siad, “Taibhse atá ann!” Agus lig siad béic astu leis an eagla a bhí orthu.
27. Ach labhair sé leo ar an móimint, agus dúirt sé leo, “Bíodh uchtach agaibh, is mise atá ann; ná bíodh aon eagla oraibh.”