21. Ach siúd lámh mo bhrathadóra ar aon bhord liom.
22. Mar imíonn Mac an duine mar a cinneadh dó; ach is mairg don duine sin a dhéanfas a bhrath!”
23. Agus chuaigh siad a cheistiú a chéile, faoi cé acu a dhéanfadh a leithéid.
24. D'éirígh díospóireacht eatarthu, faoi cé acu a mheasfaí ar an bhfear ba mhó.
25. Agus dúirt sé leo, “Bíonn ríthe na nGintlithe ag imirt forlámhais orthu, agus tugtar dea dhaoine déirceacha ar a lucht rialaithe.
26. Ach ní hamhlaidh daoibhse; ina ionad sin bíodh an té is mó oraibh mar an té is óige, agus an taoiseach mar an timire.
27. Mar cé is mó céim, an té a bhíos ina shuí ag bord, nó an té a bhíos ag freastal? Nach é an té a bhíos ina shuí ag an mbord? Ach bímse mar fhreastalaí eadraibh.
28. “Is sibh a d'fhan liom nuair a cuireadh cathuithe orm;
29. mar a bhronn m'Athair ríocht orm, is amhlaidh a bhronnaim oraibhse
30. bheith ag ithe agus ag ól ag aon bhord liom i mo ríocht, agus bheith in bhur suí ar dhá ríchathaoir déag le breithiúnas a thabhairt ar an dá threibh déag d'losrael.
31. “A Shiomóin, a Shíomóin, bhí Sátan do bhur n‑éileamh le bhur gcriathrú mar chruithneacht,
32. ach tá mise tar éis guí ar do shon chun nach gclisfidh do chreideamh; agus nuair a iompaíonn tusa, bí ag neartú le do bhráithreacha.”