10. “An té a bhíos iontaofa faoi bheagán, bíonn sé iontaofa freisin faoi mhórán; agus an té a bhíos mí-ionraic faoi bheagán bíonn sé mí-ionraic faoi mhórán freisin.
11. Mar sin, mura raibh tú iontaofa faoi thoice éagórach an tsaoil seo, cé a thaobhóidh an saibhreas fírinneach libh?
12. Agus mura raibh tú iontaofa i gcuid na comharsan, cé a thabharfas do chuid féin duit?
13. Ní fhéadann aon seirbhíseach bheith ar aimsir ag an dá mháistir; mar beidh fuath aige do dhuine acu agus grá aige don duine eile, nó é dílis do dhuine acu agus dímheas aige ar an duine eile. Ní féidir libhse ach an oiread bheith in bhur seirbhísigh ag Dia agus ag mammon san am amháin.”
14. Bhí na Fairiséigh, a mbíodh grá acu don airgead, ag éisteacht leis sin uile, agus iad ag fonóid faoi.
15. Ach dúirt sé leo, “Daoine sibhse a bhíos ag dearbhú do na daoine go bhfuil sibh sa cheart, ach tá a fhios ag Dia cad é atá in bhur gcroíthe; mar an ní atá go hard i mbéal an phobail is mí-álainn i súile Dé é.