22. Ach is é a dúirt an t‑athair lena sheirbhísigh, ‘Tugaigí amach go beo an chulaith is fearr sa teach, agus cuirigí air í; agus cuirigí fáinne ar a mhéar, agus bróga ar a chosa;
23. agus tugaigí amach an lao biata agus maraígí é, agus bímis go súgach, agus déanaimis gairdeas;
24. mar bhí an mac seo agam marbh, agus tá sé beo arís; bhí sé caillte, ach fuarthas anois é.’ Agus thosaigh siad ar bheith go súgach.
25. “Anois bhí an mac ba shine aige amuigh sa pháirc; agus nuair a tháinig sé agus a dhruid sé leis an teach, chuala sé ceol agus damhsa.
26. Agus ghlaoigh sé ar dhuine de na seirbhísigh gur fhiafraigh cad ba chiall dó.
27. Agus dúirt sé leis, ‘Tá do dheartháir i ndiaidh teacht, agus d'athair i ndiaidh an lao biata a mharú, ó d'fhill sé chuige slán sábháilte.’
28. Agus tháinig fearg air agus dhiúltaigh sé dul isteach. Tháinig a athair amach a chur impí air,