28. agus a bhí anois ag filleadh abhaile; agus b'shiúd é ina shuí ina charbad, ag léamh leabhar an fháidh Ísáia.
29. Agus arsa an Spiorad le Pilib, “Éirigh amach in airicis an charbaid seo.”
30. Rith Pilib mar sin go dtí é, gur chuala é ag léamh Ísáia fáidh, agus gur fhiafraigh de, “An dtuigeann tú a bhfuil á léamh agat?”
31. Agus ar seisean, “Conas mar a thuigfinn é mura mbeadh duine agam lena mhíniú dom?” Agus thug sé cuireadh do Philib teacht aníos agus suí lena thaobh.
32. Anois ba iad seo briathra an tsleachta a bhí á léamh aige:“Mar chaora á tiomáint chun a maraithe,nó mar uan a bhíos balbh le fear a lomtha,is amhlaidh nach n‑osclaíonn sé a bhéal.
33. Coinniodh a cheart uaidh ina uirísliú.Cé a inseos cé ar díobh é?Mar tá a anam á ardú de thalamh an domhain.”
34. Agus d'fhiafraigh an coillteán de Philib, “Cé sin a bhfuil an fáidh ag labhairt air, air féin, nó ar dhuine éigin eile?”
35. Ba ansin a d'oscail Pilib a bhéal, agus d'inis sé dea-scéal Íosa dó, ag tosú ón mbriathar seo an scrioptúir.