25. Shil sé gur thuig a bhráithre go raibh Dia á bhfuascailt lena láimhsean, ach ní raibh an tuiscint sin acu.
26. Agus an lá ina dhiaidh sin thaispeáin sé é féin doíbh nuair a bhí siad in achrann agus thug sé iarraidh ar shíocháin a dhéanamh eatarthu, á rá, ‘A fheara, nach bráithre sibh, cad chuige a ndéanann sibh éagóir ar a chéile?’
27. Ach bhrúigh an fear a rinne an éagóir ar a chomharsa i leataobh é, agus d'fhiafraigh sé de, Cé a chuir thusa mar rialtóir nó mar bhreitheamh os ár gcionn?
28. An bhfuil sé fút mise a mharú mar an tÉigipteach a mharaigh tú inné?’
29. Nuair a chuala Maois an t‑aisfhreagra sin theith sé leis, agus bhí sé ina dheoraí i dtír Mhidian, áit ar ghin sé beirt mhac.
30. “Ansin, nuair a chuaigh daichead bliain thart, nocht an t‑aingeal os a choinne i mbladhaire tine i measc toim i bhfásach Shliabh Shínáí.
31. Nuair a chonaic Maois é rinne sé iontas den radharc sin; agus nuair a dhruid sé leis le bheith ag féachaint air, cluineadh glór an Tiarna,
32. Is mé Dia d'aithreacha, Dia Abrachaim agus Íosóig agus Iácóib.’ Agus chuaigh Maois ar aon bharr creatha agus níor lig an eagla dó amharc air.