26. A bhráithre, a chlann mhac shliocht Abrachaim, agus a dhream atá ina measc a mbíonn ómós agaibh do Dhia, is chugainne a cuireadh an scéal seo an tslánaithe.
27. Mar is é a rinne áitreabhaigh Iarúsailéim agus a lucht rialaithe, nuair nár aithin siad é agus nár thuig siad cainteanna na bhfáithe a léitear gach sabóid, is é rud, d'fhíoraigh siad iad nuair a thug siad breithiúnas báis air.
28. Siúd is nár fhéad siad aon chúis a thuill an bás a chur ina leith, ina dhiaidh sin d'iarr siad ar Phíoláid a chur chun báis.
29. Agus nuair a chomhlíon siad a raibh scríofa ina thaobh, thug siad anuas den chrann gur chuir ina luí i dtuama é.
30. Ach is amhlaidh a thóg Dia ó mhairbh é;
31. agus i rith mórán laethanta thaispeánadh sé é féin don dream a tháinig aníos ó Ghalailí go hIarúsailéim ina chuideachta, an dream atá anois mar fhinnéithe aige os comhair na ndaoine.
32. Agus is amhlaidh atáimidne ag fógairt daoibh an dea-scéal go bhfuil ar gheall Dia dár sinsir,
33. go bhfuil sin á chomhlíonadh dúinne, dá gclann siúd, in aiséirí Íosa; mar atá scríofa freisin sa dara salm,‘Is tú mo mhac,is inniu a ghin mé thú.’
34. Agus an méid a bhaineas leis an aiséirí inar thóg sé é ó mhairbh, gan filleadh chun truaillithe, is mar seo a labhair sé air,‘Tabharfaidh mé duit naomhbheannachtaí buanseasmhaca Dháibhí.’
35. Dá bhri sin tá ráite aige i salm eile,‘Ní ligfidh tú do do Naomh an truailliú a fheiceáil.’
36. Mar níl amhras faoi Dháibhí, i ndiaidh é freastal ar chomhairle Dé ina ghlúin féin, gur thit sé ina chodladh, agus gur cuireadh san uaigh é, i gcuideachta a sheacht sinsear, agus gur bhlais sé an truailliú;
37. ach an té a thóg Dia ar an aiséirí níor bhlais sé aon truailliú.
38. Tugaim le fios daoibh mar sin, a bhráithre, go bhfuil maithiúnas na bpeacaí tríd an bhfear sin á fhógairt daoibh,
39. agus gur trídsean a scaoiltear gach duine a chreideas ón ní nár fhéad dlí Mhaois sibh a scaoileadh uaidh.
40. Seachnaigí, mar sin, ar eagla go dtiocfadh oraibhse an ní seo a mbíonn na fáithe ag trácht air:
41. ‘Féachaigí, a lucht na fonóide, a dtiocfadh an t‑iontas agus an t‑éag oraibh;mar is in bhur laethanta a bheidh an gníomh á dhéanamh agam,an gníomh nach gcreidfidh sibh choíche má insítear daoibh faoi.’”
42. Agus nuair a bhíothas ag imeacht, chuir na daoine a n‑impí air na nithe seo a insint dóibh ar an tsabóid a bhí chucu.
43. Agus nuair a bhí deireadh leis an gcruinniú a bhí sa tsionagóg, lean mórán de na Giúdaigh agus de na daoine cráifeacha a thiontaigh chun Giúdachais Pól agus Barnabas, agus labhair siadsan leo ag agairt orthu seasamh go daingean i ngrásta Dé.
44. An tsabóid ina dhiaidh sin bhí lucht na cathrach uile beagnach cruinn le briathar Dé a chluinstin.
45. Ach nuair a chonaic na Giúdaigh na sluaite, bhí siad lomlán d'éad, agus iad ag cur in éadan a raibh le rá ag Pól, agus iad ag fonóid faoi.