30. Tugadh iarraidh mar sin ar é a ghabháil, ach níor leagadh aon lámh air, ó nár tháinig a uain go fóill.
31. Ní lúide chreid mórán de na daoine ann; is é a dúirt siad, “Nuair a nochtann an Críost féin, an ndéanfaidh sé níos mó comharthaí ná an méid atá déanta aige seo?”
32. Chuala na Fairiséigh an slua á rá sin ina thaobh faoina bhfiacla, agus chuir na hardsagairt agus na Fairiséigh oifigigh uathu á ghabháil.
33. Dúirt Íosa ansin, “Tamall beag eile a chaithfeas mé agaibh agus rachaidh mé ansin go dtí an té a chuir chugaibh mé;
34. beidh sibh do m'iarraidh agus gan m'fháil; beidh mé san ionad nach féidir libh teacht orm.”
35. Dúirt na Giúdaigh lena chéile, “Cá háit a bhfuil sé ar intinn ag an duine seo a dhul nach mbeidh fáil againn air? An bhfuil sé ar intinn aige dul chuig na Giúdaigh atá scaipthe i measc na nGréagach agus na Gréagaigh a theagasc?
36. Cad é is ciall leis an gcaint sin aige, ‘Beidh sibh do m'iarraidh agus gan m'fháil,’ agus 'Beidh mé san ionad nach féidir libh teacht orm’?”
37. Lá deiridh na féile, an lá mór, sheas Íosa amach agus d'fhógair sé os ard, “An té a chreideas ionam, tagadh sé chugam agus óladh sé,
38. mar atá ráite sa scrioptúr, ‘Beidh aibhneacha d'fhíoruisce na beatha ag rith as a chroí.’”
39. Anois bhí an méid sin aige ag tagairt don Spiorad, a bheadh le fáil ag an dream a chreidfeadh ann; mar níor bronnadh an Spiorad go fóill, ó nár tugadh an ardghlóir d'Íosa go fóill.
40. Nuair a chuala siad na briathra sin, dúirt cuid de na daoine, “Níl amhras ná gurb é seo an fáidh.”