41. Thóg siad mar sin an chloch. Agus thóg Íosa a shúile agus dúirt sé, “A Athair, beirim buíochas leat go bhfuil éiste agat liom.
42. Bhi a fhios agam go mbíonn tú i gcónaí ag éisteacht liom, ach tá an méid sin ráite agam mar mhaithe leis na daoine atá ina seasamh thart anseo, ionas go gcreide siad gur tú a chuir uait mé.”
43. Nuair a bhí sin ráite aige, ghlaoigh sé in ard a chinn is a ghutha, “Chugam, a Lasarus.”
44. Tháinig an marbhán amach agus a lámha agus a chosa ceangailte i bhfáisceáin an mhairbh, agus éadach fillte faoina ghnúis. Dúirt Íosa leo, “Scaoiligí agus ligigí chun siúil é.”
45. Mar sin de, chreid mórán de na Giúdaigh ann, a tháinig i gcuideachta Mhuire agus a chonaic a ndearna sé;
46. ach chuaigh cuid acu chuig na Fairiséigh gur inis dóibh cad é a rinne Íosa.
47. Mar sin chruinnigh na hardsagairt agus na Fairiséigh an chomhairle le chéile, agus d'fhiafraigh siad, “Cad é is cóir dúinn a dhéanamh? Mar bíonn cuid mhór comharthaí á ndéanamh ag an bhfear seo.
48. Má ligimid dó leanúint air ar an gcuma seo, tiocfaidh na Rómhánaigh a scriosadh ár n‑ionad adhartha agus a chur deiridh lenár gcine.”
49. Ach arsa duine acu leo, Caiafas, a bhí ina ardsagart an bhliain úd, “Níl aon tuiscint agaibh;